Rouwbegeleiding

"Rouwen is weerbaarheid opbouwen en zelfvertrouwen, leren leven met verlies."

Verliezen doen zich op allerlei terreinen van het leven voor. Verlies van een geliefde, een relatie, gezondheid, huisdier, werk of verwachtingen die niet uitkomen. Het kan een mens ingrijpend beïnvloeden en veranderen. Elk verlies is een verandering van het leven zoals je het tot dan hebt gekend. Het is moeilijk om iets wat betekenis voor je heeft los te laten en te integreren. Je kan je zo verbonden voelen, dat het lijkt of je draad voor draad moet afwikkelen om degene die je bent los te maken uit het geheel van verdriet en pijn. De meeste mensen vinden hierin hun weg samen met familie, vrienden of buren.

Maar wanneer je al langere tijd het gevoel hebt dat je:
  • emoties je de baas zijn
  • slecht slaapt en niet uitrust
  • moeite hebt je te concentreren
  • het gebeurde steeds opnieuw beleeft
  • geen vooruitgang bespeurt,

Dan kun je misschien wat hulp gebruiken. 

Persoonlijke ervaring is aanleiding geweest om mij verder professioneel te scholen. Vanaf 2000 begeleid ik mensen met verlieservaringen. Je bent van harte welkom om je verhaal te komen vertellen. 

Het is mogelijk om een lezing bij te wonen als je je meer wilt verdiepen in rouw. Je kunt me ook uitnodigen. 

INSPIRATIE : Je kunt hier alvast luisteren naar door mij ingesproken podcasts over rouw.

Wat is rouw soundcloud.com/user-809918695/wat-is-rouw

Rouw en werk soundcloud.com/user-809918695/rouw-op-het-werk

Door rouw bewegen soundcloud.com/user-809918695/bewegen-door-rouw-3-5movie

Eeen mooie meditatie bij rouw is de meditatie zachtheid.

Kort interview op radio Noord, bij 9.07: www.rtvnoord.nl/radio/programma/20052/Babette-op-Noord/aflevering/17209 Dit is wel hele programma.

Kinderen en rouw.

Kinderen rouwen op hun eigen manier. Het is belangrijk om hen daar de ruimte voor te geven. Naast de rouw is er het leven zelf. Terug naar school, spelen met vrienden vriendinnen. Erg belangrijk want het geeft structuur en veiligheid. Blijf wel praten en luisteren naar de momenten dat er wel verdriet is, wanneer ze zich terug trekken of dat het gedrag sterk veranderd, of omdat je je ongerust voelt. Probeer aan te sluiten bij de eigen leefwereld en het niveau van het kind. Ook babies rouwen, het gemis van de aanwezigheid, de huid en de geur van de moeder voelen ze diep zonder dat daar woorden voor zijn. Peuters en lagere schoolkinderren kun je beter niet vertellen dat oma slaapt of weg is. Dan kan er angst ontstaan om zelf te gaan slapen of wordt gevraagd wanneer oma weer terug komt. Pubers zullen in de rouw veel contact zoeken met leeftijdgenoten. Lastig is dat veel pubers niet graag over gevoelens praten en zich nog niet herkennen in het verdriet van hun vriend, vriendin. Gevaar voor isolement ligt op de loer. Maatwerk dus, luisteren, observeren en vragen stellen.

Klokhuis heeft een mooie aflevering gemaakt voor kinderren en rouw. Ik voeg de link hier toe ter informatie. www.hetklokhuis.nl/algemeen/Het%20Klokhuis%20over%20Dood%20en%20Afscheid